In de tijd toen het Coronavirus in Nederland was, ontstond er een sombere tijd voor mij. Lege straten, niet meer met je vrienden voetballen op straat of op het voetbalveld. Niet naar school. Dit was een tijd om snel te vergeten! Het begon er allemaal mee dat alle voetbalclubs dicht gingen en daarna volgden ook de scholen met sluiting. Het was thuis niet zo leuk zonder je vrienden. Je moest online lessen volgen voor school om niet op achterstand te komen. Bij de voetbal kreeg je ook een programma om thuis te voltooien, je moest hardlopen, krachttraining, looptechniek en voetbaltechniek. Dit was wel een goede oplossing voor geen verveling. Wat ook fijn en leuk was dat er verschillende challenges op de Instagram rondgingen om uit te voeren. Dit was ook leuk! Maar er zaten ook stomme dingen aan vast; je mocht niet meer bij opa en oma op bezoek, niet voetballen bij je voetbalclub en niet naar school. Ik was ook op 13 maart 13 geworden in de tijd van het Coronavirus, ik zou je zeggen dat is ook geen pretje, want de helft van je familie is er dan niet, dus dat was ook een verjaardag om nooit te vergeten. Deze verjaardag blijft helaas voor altijd bij mij in het koppie zitten.