Het verhaal achter 'Villa Kakelbont' in de Meerten Verhoffstraat 5 in Breda

Zondag 24 oktober postte ik bovenstaande afbeelding van de Meerten Verhoffstraat 5. De villa fascineert me al jaren en ik vroeg me toch al sinds jongs af aan af wat dit statige huis in hemelsnaam in deze dicht bebouwde stadswijk pal tegenover het station doet. Ik bleek niet de enige met die vraag, want een waterval aan reacties vulde binnen een mum van tijd de Facebookpagina van Bredase Volksverhalen. Ik was blijkbaar lang niet de enige die zich dit afvroeg, want met mij waren nog meer mensen die vroeger expres rechts in de bus gingen zitten, zodat ze bij langsrijden  een uitgebreide blik konden worpen op de statige villa. Binnen 12 uur werd de mijn vraag over het verhaal achter het huis 15.000 keer bekeken en de Facebookgroep Oud Breda zorgde ervoor dat deze werd opgemerkt door oud-bewoonster Genoveva van der Pol. Waar Facebook allemaal wel niet goed voor is! Gelukkig was Genoveva bereid haar verhaal te doen. Ze stuurt een mooi gedetailleerd verhaal waarin ze geweldige herinneringen ophaalt aan het huis met de grote tuin, waar ze als kind altijd zorgeloos kon spelen, zonder gevaar van het verkeer te ondervinden. 

'Ik ben er geboren en heb er gewoond tot ik met 21 jaar het huis uit ging. Mijn vader heeft er ook als kind gewoond (hij is uit 1925). Mijn opa was banketbakker Van Steen. Mijn opa en vader zijn beide gestorven in dit huis. Ik ben het eerste kind dat in het huis is geboren.'

Na het overlijden van opa nam zijn oudste zoon, een oom van Genoveva, de bakkerij over. Toen werd er ook een schutting geplaatst tussen de bakkerij en het huis. Vader werkte in Rotterdam en had geen rijbewijs, dat maakte het ideaal om dichtbij het station te wonen.

'Als het in de winter vroor, konden we vaak schaatsen in het Valkenberg, we konden er bijna klunend naar toe. Leuk, maar de winters waren er ook nog koud. Het huis is groot en er was alleen maar enkel glas. In de winter was het dan ook niet warm te stoken. We deden gewoon een extra trui aan en moeders riep steeds: 'Deur dicht! We stoken niet voor de gang.'

Er woonden niet veel kinderen in de buurt en dat had zo zijn voordelen voor Genoveva.

'Als we kinderpostzegels moesten verkopen, schoten we naar de overkant, naar de nonnen. Er hoefde maar één adres te zijn met veel nonnen die graag postzegels wilden hebben en onze kaart was snel vol.'

De vader van Genoveva is in 2012 overleden was altijd nauw betrokken bij de heemkundige kring in Breda. Haar moeder is in 2016 kleiner gaan wonen. Bij de voordeur vind je nog een ouderwetse bel. Er zitten korenaren aan, het teken van de bakkerij.

'Ik werk zelf in de ouderenzorg en zodra er herinneringen worden opgehaald aan Breda, vraag ik weleens of iemand de bakkerij nog kent. Ik hoor dan dat deze de lekkerste appelflappen van Breda had. Helaas weet niet of dat waar is, ik was 1 toen mijn opa stierf. Ook is het opvallend dat de helft van de mensen zegt het huis te kennen en de andere helft niet weet dat het er staat, terwijl ze toch al langere tijd in Breda wonen.

Wil je meer weten over het pand? Algemene info over dit monument vind je op deze pagina: https://www.monumenten.nl/monument/518942?fbclid=IwAR0d4SOqi5ZIEMFixJLWyB_Ve8r8sM4BfeTT-uF4_QR2o0XPaOjtxe8JznE 

Benieuwd naar meer Bredase Volksverhalen of gewoon op zoek naar een mooi cadeau voor iemand die van Breda houdt? Koop mijn boek via www.bredasevolksverhalen.nl/webshop